To harcerski batalion AK biorący udział w powstaniu warszawskim, składający się przede wszystkim z członków Szarych Szeregów – konspiracyjnego Związku Harcerstwa Polskiego.
Batalion został utworzony pod koniec sierpnia 1943 r., przyjął nazwę „Zośka” dla upamiętnienia postaci dowódcy warszawskich Grup Szturmowych, Tadeusza Zawadzkiego „Zośki”, który poległ w akcji na posterunek graniczny w Sieczychach.
Przez pewien czas w składzie osobowym batalionu „Zośka” podawano jako jego 3. kompanię, wydzieloną już od dnia 1 sierpnia 1943 r., jednostkę specjalną „Agat” ze względu na jej podległość po linii harcerskiej Głównej Kwaterze Szarych Szeregów. Tuż przed wybuchem powstania warszawskiego uzupełniono batalion do jego pełnego stanu 3. kompanii (ok. 366 osób). Batalion „Zośka” w olbrzymiej większości składał się z podchorążych. Żołnierze batalionu brali udział w akcjach dywersyjno-sabotażowych, m.in. mających na celu niszczenie hitlerowskiego transportu kolejowego zaopatrującego front wschodni.
W powstaniu warszawskim batalion „Zośka” walczył w Zgrupowaniu AK „Radosław” na terenie Woli i Starego Miasta, skąd kompania „Rudy”, dowodzona przez Andrzeja Romockiego „Morro”, jako jedyna spośród załogi staromiejskiej przebiła się do Śródmieścia przez placówki niemieckie w Ogrodzie Saskim. W czasie walk na: Czerniakowie i Mokotowie batalion „Zośka” został połączony z równie zdziesiątkowanym batalionem „Parasol”.
Kompania „Rudy” została uznana przez dowództwo AK za najlepszą spośród 40-tysięcznej załogi żołnierzy walczących w powstaniu warszawskim, m.in. w brawurowym ataku zdobywając warszawski obóz koncentracyjny. Za walki w powstaniu warszawskim Wódz Naczelny odznaczył batalion „Zośka” Srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari.
W latach 1944–1956 żołnierzy batalionu „Zośka” dotknęły prześladowania systemu komunistycznego. Początkowo uwięzionych zostało kilku z nich z powodu ich indywidualnej działalności w latach powojennych. W drugiej fali aresztowań w specjalnie zorganizowanej akcji zatrzymano trzydziestodwuosobową grupę byłych zośkowców i oskarżono ich
o działalność konspiracyjną zmierzającą do obalenia ustroju komunistycznego w Polsce.
